Des auto-collants et divers objets textiles sont à votre disposition dans la rubrique IDEES CADEAU !

CONTACT

ARTOIS EST ROUGE


57 Avenue Sainte Cécile
59130 LAMBERSART
Tél : 00 00 00 00 00
Fax : 00 00 00 00 00

Par courriel :

contact@artois-est-rouge.fr

Héritage des anciens Pays-Bas (NL ) PDF Imprimer Envoyer

 Uit een interview met Charlie Zesendertig, afstammeling in direkte lijn van Karel V, gerealiseerd door de krant de "Zanzibar Soir" in juli 2010, blijkt dat alles wat gezegd wordt niet persé dom is.

 4438123307 77012a1aa9

  

 

- Exellentie, wij worden geconfronteerd met ons dagelijkse leven, dus waarom zouden we ons nu interesseren voor de geschiedenis van de voormalige Nederlanden?

 

Tja, als we daardoor wegzakken in het eeuwige "wie zijn we, waar komen we vandaan", dan komen we inderdaad niet veel verder.

We kunnen ons moeilijk een weg vinden in onze eigen levensloop, zonder een beetje geschiedenis.

We hebben in ieder geval onze ouders, ook als we ze niet gekend hebben, onze grootouders, overgrootouders enz. en we kunnen niet ons hele leven aan geheugenverlies blijven lijden.

Over het algemeen hebben mensen uit het huidige noorden van Frankrijk een beperkte kennis van hun eigen geschiedenis. Door het gemis van beschaving werden deze mensen zelf beperkt, en dat bevordert niet een krachtige energie voor het land, behalve voor één ding: moedige brave mensen uit het noorden, die de fransen enige tijd amuseerden, maar waar we niks mee vooruit komen.

- Oké, maar wat hebben het eind van de Middeleeuwen, de Renaissance, met ons te maken, wij mensen van vandaag ?

Dat lijkt wel erg lang geleden en dat is natuurlijk ook zo, maar het is een zeer belangrijke periode voor ons land, om zijn basis te begrijpen, hoe het ontstaan is.De ingrijpende veranderingen in het verleden, ook al gaan die ver terug in de tijd, leren ons dingen over het heden, waar we nu niet op letten.

- Wat bedoelt u, welke dingen?

Dat zou een lange lijst worden, een opsomming van details zelfs, maar waardoor we ons , vanaf die periode, onherstelbaar zijn gaan onderscheiden van Frankrijk en dat we de Nederlanden zijn geworden.

- We hebben de indruk dat het leven aan het eind van de Middeleeuwen nou niet zo plezierig was !

Nee, zeker niet. Er was hongersnood en pest. En daarbij was het koningkrijk van Frankrijk al enorm uitgestrekt en heterogeen en kende ernstige politieke problemen, met op de achtergrond de 100-jarige oorlog met Engeland.

Er was onrust rondom het veroveren van de franse troon tussen de partijen die we de Armagnacs en de Bourguignons noemden, en wat uitliep op een burgeroorlog.

Vlaanderen en Artois stonden aan de kant van de Bourguignons.

Natuurlijk was dat een machtsoorlog, van aristocraten, maar iedereen leed eronder.

De Armagnacs waren behoudend, traditiegetrouw, ontoegeeflijk. De Bourguignons vernieuwers, wachtend op veranderingen en openingen die hun belangen ten goede kwamen en verlangend om de eindeloze oorlog tegen Engeland te beëindigen.

Ze mochten Engeland niet, maar ze waren verantwoordelijk voor de verwoestingen in deze periodes van oorlog op economisch gebied en het uiterst moeilijk geworden dagelijke leven.

In de welvarende provincies Vlaanderen en Artois, was dit conflict met de engelse buren een ramp.


- Wat is er toen gebeurd ?

11, Zoals altijd tijdens deze periodes, blijft het een aaneenschakeling van ingewikkelde gebeurtenissen.

Om het allemaal wat makkelijker en korter te maken, verzamelden onze voorouders zich rond de hertog van Bourgogne en de provincies vereenigden zich onder zijn gezag, vanaf de bergen van de Jura tot aan de Noordzee.

Deze bourgondische staten worden de zeventien provincies van de Nederlanden en scheiden zich af van het franse koningkrijk. Binnen dit geheel blijven de economische et belangen strijdigheid gewoon door gaan.

- Is het leven van de mensen daar nou beter van geworden ?

We moeten de context van deze periode in aanmerking nemen, we hebben gezegd dat het geen

leuke wereld was.

Maar er is ontegenzeggelijk een dynamieke cultuur uit gekomen, die kemerkend was voor de Nederlanden en die een voorsprong op het grootste deel van Europa vertonen.

De Nederlanden waren in staat zich te ontwikkelen waardoor zij als één van de eerste maatschappijen uit de Middeleeuwen loskwamen.

- U zegt dat u, vandaag, mensen van dit land, daaruit bent voortgekomen ?

Het is in elk geval wel onze erfenis. Van de voormalige Nederlanden hebben we bijvoorbeeld een architektuur geërfd waardoor we meteen herkenbaar zijn.

En onze steden hebben stadstorens, die de verovering van de politieke vrijheid weergeven, we eten wafels, bruine suiker, we drinken jenever, we hebben kant, lakens, textiel, schilderkunst, we beheersen het tekenen en de kleuren zoals altijd al. We hebben surrealistische feesten, reuzen, met veel vindingrijkheid gemaakt van van alles en nog wat die voorbijtrekken en worden toegejuigd als helden, ondanks hun verbijsterde koppen Er zijn katten die vliegen, houten soeplepels die uit de lucht vallen en nog veel meer !

 

Anthony van Dyck- Portrait of Charles V on Horseback

 

 jerome-bosch-le-vagabond-le-fils-perdu

 

      

- Dat is inderdaad niet erg frans, maar de voormalige Nederlanden, die hebben toch niet lang bestaan ?


Aan het eind van de zestiende eeuw waren de godsdienstoorlogen een tragische gebeurtenis, een ramp die alles vernietigde.

De gevolgen waren talrijk en we waren afhankelijk van het strenge spaanse gezag, wat onsamenhangend was, en met de komst van de Inquisition werd alles ondraaglijk.

Door deze bloedige rellen en onrust werden de noordelijke en zuidelijke provincies gescheiden.

Wij werden zuid Nederland, onder spaans beheer.

De noordelijke provincies, overheerst door Holland, zijn het huidige Nederland geworden.

Dit kenmerkt duidelijk een achteruitgang voor ons, maar het werd rustiger, bedaarder en we kregen enkele vrijheded terug.

Het spaanse beheer verwijderde en het werd meer leefbaar.

 

 

     

- Zijn er taalproblemen in de voormalige Nederlanden.

Er bestonden meerdere talen en dialekten in Vlaanderen en Artois.

Op het platteland en in de buitenwijken het picard en het vlaams, in het zuiden het picard en in het noorden het vlaams.

In de hogere kringen of bij hen die kontakt hadden met deze gezaghebben mensen werd het oud- frans gesproken, dat was de taal van het politieke gezag.

Met de tijd drong het frans zicht steeds meer op ,

Het frans lijkt op het picard maar is tegelijktijd heel verschillend, Het frans heeft niet het dialekt picard vervangen maar heeft het verzwakt en er een volksdialekt van gemaakt.

Het gebruik van het vlaams daarentegen is beetje bij beetje teruggedrongen naar het noord-oosten.

In het midden van de zestiende eeuw waren de officiële documenten, die in de stad St Omer/St. Omaar publiekelijk beschikbaar waren, in het frans en vlaams.

De Nederlanden hebben altijd verschillende talen en dialekten gehad, het frans, het nederlands en de lokale dialekten zijn ons taalkundig erfgoed.

Dus ik herhaal het nog eens : de tweetalige verscheidenheid rond het frans en het nederlands is de erfenis van Vlaanderen en Artois en daardoor ook van de Nederlanden


     

 

la joueuse de viole de gambe van dyck
 pieter-bruegel-l-ancien-la-moisson-août-1565-metropolitan-

 

- Dat zegt u voor al die mensen die daarover strijden in het huidige België ?

Geen commentaar ! Ik kan me geen politiek commentaar veroorloven, Als Karel V terug kwam zou hij al de zogenaamde Vlamingen en Walloniërs wel weer eens even op één lijn zetten.

- Maar de voormalige Nederlanden, ook de zuidelijke die spaans waren , bestaan niet meer. Sinds wanneer eigenlijk ?

In het laatste deel van de zeventiende eeuw heeft de franse koning Louis XIV een grote aanval gedaan. Onze nederlaag begint met de langdurige bezetting van Arras, waar onze uitgehongerde voorouders op de muren schreven : als de fransen Arras innemen, zullen de ratten de katten eten !

We moeten geloven dat de ratten de katten hebben gegeten.

Enige jaren later geeft Rijssel zich gewonnen en is in een vredesovereenkomst besloten de twee zuidelijke nederlanden in tweeën delen.

Artois en Vlaanderen komen onder frans beheer. Het andere deel gaat van spaans beheer naar oostenrijks beheer en wordt later het huidige België. Wij zijn nu nog altijd het noorden van Frankrijk.

 

- Het is hier dus al 300 jaar het franse systeem. ?

Er was niet één frans systeem in die periode. We hebben het over het ancien régime. Louis XIV was een somber figuur en hij leed aan grootheidswaanzin, maar hij wist de mensen uit de Nederlanden ook te ontzien na de verovering. Vlaanderen en het Artois hebben een parlement en een zekere onafhankelijkheid weten te behouden.

Na de franse revolutie verdwijnen de Nederlanden als geheel met de provincies en het wordt opgesplits in departementen van het nieuwe bestuur.In de tijd van de monarchie, vestigen de waarnemers er de aandacht op dat het aantal mensen dat vlaams-artois leest en spreekt hoger is dan in de meeste franse provincies.


- Dat zouden we vandaag niet zeggen !

Vandaag lopen we achter vergeleken bij Frankrijk.

Tussen het grauwe tijdperk van na de industrialisatie, de doorlopende economische crisis, de armoede, generaties van volwassenen zonder sociale herkenning, zonder cultuur. Het eindresultaat is niet schitterend. Maar.......

 

- Ja maar ?

Het is bekend dat in het noorden van Frankrijk het beschikbare, menselijke vermogen erg sterk is, Aan de andere kant heeft het verleden van de Nederlanden veel sporen achter- gelaten. Wij kunnen uit onze eigen vlaamse et artesische cultuur putten et we leven niet in een diktatuur, dus wat weerhoudt ons daarvan. We kunnen onszelf in beweging brengen, onze erfenis tegemoet komen, juist omdat het de onze is.

 

- Wie kan dat, de jonge generatie ?

De jonge generatie denkt dat ze geen verleden heeft, ze denkt dat ze een mengelmoes is van Ipods, facebook, realitysoaps en voetbalteams. De oude generatie heeft haar niet die diepe regionale cultuur doorgegeven, historisch gezien. De jonge generatie heeft geen kennis en geen cultuur van haar eigen land. Er is nog heel wat werk voor de boeg voordat we ons een vernieuwing kunnen indenken.

- Waarom spreekt u nooit over de twee wereldoorlogen van de XX eeuw betreffende Vlaanderen en Artois ?


Ik ben Charlie de zesendertigste, in de XX eeuw geboren, maar nà deze oorlogen.

Ze maken me bang, want ze zijn relatief recent en ze hebben onuitwisbare sporen achtergelaten, ook in de grond. We bevonden ons aan de frontlinie, vooral tijdens de eerste wereldoorlog. Er was een groot aantal slachtoffers, vooral mannen in uniform, de aarde was doordrongen met bloed. Snel daarna kwam de wederopbouw, de economie kwam weer op gang. Dit alles geeft een tegenstrijdige grond, enerzijds morbide vanwege het bloedbad wat er heeft plaatsgevonden en anderzijds overvloedig want vooral de landbouw is hier sterk aanwezig.

Het is zo allemaal zo verwarrend. Het is hoe dan ook verwarrend om hier te wonen, uit dit land te afkomstig te zijn. Waar kunnen we ons aan vastklampen ?


- Zouden we ons niet gewoon moeten aansluiten bij de voormalige Nederlanden ?

Dat wil zeggen, we hebben recht op deze erfenis en dit erfgoed, we moeten er ons meester van maken, er iets mee doen. Als u me nu zegt dat het alleen maar een culturele benadering is, dan antwoord ik dat het een sociale, economische en ecologische dynamiek creëert. Het leven van de mensen wordt erdoor verbeterd. Cultuur brengt feitelijke en tastbare gevolgen in het dagelijke leven.


- U weet dat, u reist, u maakt reportages. U constateert dat landen met een sterke en rijke cultuur ook hun problemen hebben, maar se hebben een bepaalde aantrekkingskracht en ze ontwikkelen zich met op hun eigen kracht.


De landen die hun culturele erfenis hebben opgegeven zijn economisch gezien enige tijd voorspoedig, maar zwakken daarna af, omdat ze geen ziel hebben, ze trekken niemand meer aan, ze worden zelf door anderen aangetrokken. Ik zou graag willen dat we weer naar de goede culturele kant omzwaaien.


- Uw excellentie, hartelijk dank voor dit gesprek en goed geluk !

 

Dank u zeer, ik proost op de vriendschap tussen de voormalige Nederlanden en Zanzibar.